-
1 pomimo
предл.• вопреки• несмотря* * *несмотрянаoprócz, prócz, poza помимо (кроме)bez udziału, bez względu, niezależnie, wbrew, z pominięciem помимо (минуя)* * *предлог. с Р и реже с В несмотря на...;\pomimo to несмотря на это;
\pomimo że... несмотря на то, что...;\pomimo wszystko несмотря на всё это; \pomimo woli помимо воли, невольно
+ mimo* * *предлог с P u реже с Внесмотря́ на...pomimo to — несмотря́ на э́то
pomimo że... — несмотря́ на то, что...
pomimo wszystko — несмотря́ на всё э́то
pomimo woli — поми́мо во́ли, нево́льно
Syn: -
2 mimo
предл.• вопреки• несмотря• от* * *вопреки, несмотряobok, koło, przest. mimo мимо* * *%1 нареч. 1. хотя; несмотря; однако;\mimo że świeciło słońce, było zimno хотя светило солнце, было холодно; nie prosiliśmy go, a \mimo to przyszedł мы его не приглашали, однако он пришёл;
2. уст. мимо+1. chociaż, choć, aczkolwiek, jednak 2.obok
\mimo futer trzęśliśmy się z zimna несмотря на то, что на нас были шубы, мы дрожали от холода; ● \mimo woli невольно; \mimo wszystko несмотря на всё это\mimo przeszkód несмотря на препятствия;
+ pomimo, nie bacząc na* * *I нареч.1) хотя́; несмотря́; одна́коmimo że świeciło słońce, było zimno — хотя́ свети́ло со́лнце, бы́ло хо́лодно
nie prosiliśmy go, a mimo to przyszedł — мы его́ не приглаша́ли, одна́ко он пришёл
2) уст. ми́моSyn:II предлог с Рнесмотря́ на; вопреки́mimo przeszkód — несмотря́ на препя́тствия
mimo futer trzęśliśmy się z zimna — несмотря́ на то́, что на нас бы́ли шу́бы, мы дрожа́ли от хо́лода
Syn:
См. также в других словарях:
nieumyślny — nieumyślnyni «dokonany pomimo woli, wyrządzony niechcący, niezamierzony, nie planowany; mimowolny, przypadkowy» Nieumyślna krzywda. Nieumyślne zabójstwo, potrącenie kogoś … Słownik języka polskiego
mimo — 1. «przyimek łączący się z rzeczownikiem w dopełniaczu (dawniej też w bierniku), tworzący wyrażenia oznaczające rozbieżność między tym, co się dzieje, a tym, czego się należało spodziewać; nie zważając na coś, wbrew czemuś, pomimo» Mimo urody nie … Słownik języka polskiego
postawić — dk VIa, postawićwię, postawićwisz, postawićstaw, postawićwił, postawićwiony 1. «stawiając umieścić gdzieś jakąś rzecz (rzadziej osobę) we właściwej dla niej pozycji; ustawić» Postawić wazon z kwiatami na stole. Postawić laskę w kącie. Postawić… … Słownik języka polskiego
wbrew — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami w ich funkcji) w celowniku; tworzy wyrażenia oznaczające działanie sprzeczne z czymś lub okoliczności kontrastujące z czymś; na przekór czemuś, pomimo czegoś» Czynić coś wbrew czyjejś… … Słownik języka polskiego
wcisnąć — dk Va, wcisnąćnę, wciśniesz, wciśnij, wcisnąćnął, wcisnąćnęła, wcisnąćnęli, wciśnięty, wcisnąćnąwszy wciskać ndk I, wcisnąćam, wcisnąćasz, wcisnąćają, wcisnąćaj, wcisnąćał, wcisnąćany 1. «silnie przycisnąwszy, umieścić coś w czymś ciasnym lub już … Słownik języka polskiego
